Analizując profil trasy maratonu w Nowym Jorku, widać wyraźnie: to nie jest płaski bieg. To wyzwanie strategiczne, prowadzące przez pięć dzielnic, pełne mostów i pofałdowanego terenu. Powyższy wykres pokazuje ciągłe zmiany nachylenia, bez długich, płaskich odcinków.

Kluczowe trudności to nie tyle strome podbiegi, co ich liczba i umiejscowienie. Trasa kumuluje zmęczenie poprzez pięć mostów oraz serię wzniesień w kluczowym, końcowym etapie biegu. Mądre rozłożenie sił jest tu absolutnie kluczowe.

Początek: Verrazzano-Narrows (0-3 km)

Bieg rozpoczyna się natychmiast od najtrudniejszego technicznie podbiegu: mostu Verrazzano-Narrows. Jak widać na profilu, jest to najwyższy punkt na całej trasie. Wspinaczka trwa przez ponad kilometr, a jej średnie nachylenie wynosi około 4%. Adrenalina startu może być myląca; zbyt szybkie rozpoczęcie w tym miejscu to klasyczny błąd. Zbieg z mostu jest równie długi – należy go wykorzystać na regenerację, a nie na nadrabianie tempa.

Środkowa część: Brooklyn i mosty (5-26 km)

Po zbiegnięciu z mostu trasa prowadzi przez Brooklyn, gdzie doping kibiców jest niesamowity. Należy jednak zachować czujność w okolicach 8. mili (13. km), gdzie łączą się trzy korytarze startowe, co często powoduje zatory i spowolnienie tempa. Aż do połowy dystansu trasa jest stosunkowo łagodna.

Wyzwania wracają w okolicach półmetka. Najpierw krótki most Pulaski (prowadzący do Queens), a zaraz po nim, na 15. mili (ok. 24 km), osławiony most Queensboro. To długa, jednostajna wspinaczka (ponad 800 metrów) w kompletnej ciszy, bez kibiców. Jest to ciężki test mentalny tuż przed wbiegnięciem na Manhattan i „ścianą dźwięku” na Pierwszej Alei.

Bronx i powrót na Manhattan (26-35 km)

Pierwsza Aleja jest płaska i szybka, a energia tłumów niesie biegaczy. Po 19. mili (ok. 31 km) następuje krótki „skok” na Bronx przez most Willis Avenue. Ten odcinek jest szybki, z kilkoma ciasnymi zakrętami, po czym trasa wraca na Manhattan przez most Madison Avenue. Te dwa mosty to jedynie niewielkie „hopki” na profilu w porównaniu do wcześniejszych wyzwań.

Finał: Piąta Aleja i Central Park (36-42,2 km)

Prawdziwy maraton zaczyna się około 36. kilometra (22.5 mili). To tutaj trasa uderza w długi, ciągnący się podbieg Piątą Aleją (widoczny na profilu jako długie, łagodne wzniesienie przed 40 km). Nachylenie wynosi „tylko” ok. 2%, ale po takim dystansie odczuwalne jest jak stroma góra. To właśnie tutaj wielu biegaczy przeżywa największy kryzys.

Po wbiegnięciu do Central Parku wyzwanie się nie kończy. Ostatnie 3 km są pofałdowane, z serią krótkich, ale sztywnych podbiegów. Trasa na krótko opuszcza park, by wrócić na finałowe metry. Sama linia mety również znajduje się na lekkim wzniesieniu.